داستانی مربوط به اوایل دهه۱۳۳۰.الان سال ۱۳۹۱ است.یعنی حدود شصت سال پیش. سفری دریایی با لنج بادبانی که به موجب آن بیست نفر غرق دریا شدند.از رفت و آغاز سفرهای دریایی تا برگشت و پایان ان چندین ماه طول میکشید.سفرهایی پر مخاطره و سخت برای ملوانانی که ستارگان تنها راهنمای آنها به سوی مقصد بود.

لنج بوم بزرگ مشهدی احمد خلیلی بن حاجی کدخدای بوالخیر با بیست نفر‎ ‎برای تجارت عازم بندر بصره عراق شد. لنجی که احتمالا سازنده ان عباسی یا سمحان معروف بوده است.این لنج توسط استادان کویتی و بوشهر کنار خور(نزدیک پاسگاه)ساخته شد.گلاف و لنج سازی از سرزمین لنج های بادبانی یعنی کویت. خلاصه بنویسم که لنج پس از رسیدن به بصره،اجناسی چون بیلو(چوب های نازک برای سقف خانه های قدیمی)، سیب، و سایر اجناس را برای فروش به بحرین، بندر تنوره و بندر خبر عربستان بار نمودند. به نظر موسم حرکت انها به اواسط پاییزبود.یعنی فصل بادها و طوفان ها فصل لیمرLeymer‏. لنج پس از حرکت و دورشدن از بصره دچار طوفان شد و همه بیست سرنشین آن نغرق شدند.به نظر اجساد انها گناوه واطراف ان به ساحل رسیده بود،زیرا سالها بعد مردی از همان حوالی به یکی از بوالخیرها گفته بود جسدی به ساحلشان رسیده بود که یکی از دندانهایش طلا بود.و در میان انها جابر زار حسن درویشی بود که دندانش چنین بود.نقل شده که پسری در آغوش مردی هم در ساحل پیدا شده بود.میگویند انمرد میشت احمد خلیلی صاحب لنج و ان پسر هم غلامرضا فرزندش بوده...بعد ماه ها انتظار دیگر به این باور رسیده بودند،که این سفری بدون بازگشت بود. زنان بیوه ازدواج نمودند و صاحب فرزند از شوهر جدید شدند و فقط از گذشته یاد خاطره شان ماند... نام های غرق شدن: ‏۱.میشت احمد خلیلی بن حاجی (صاحب لنج و کدخدای بوالخیر) ‏۲.غلامرضا پسر میشت احمد ‏۳.مراد غریبی فرزند غلامحسین مراد(برادر زن میشت احمد) ۴.میشت محمد خلیلی بن عبدالله بن محمدعلی ‏۵.غلامرضای خلیلی بن علی غلوم ‏۶.جابر خلیلی بن حاجی ‏۷.جابر بن زارحسن درویشی ‏۸.اسمعیل درویشی بن غلوم زائرعالی ‏۹.اسمعیل شهریاران بن عیوض ۱۰.اسمعیل دریانورد بن غلوم محمد عالی ۱۱.سید اقا حسین برادر یا عموی آقا میر( از بندر عامری) ۱۲.علی بن عالی(شاید از صفری ها)پدر حکیم علی عالی(از بندر عامری) ۱۳.علی دریانورد بن خضر ۱۴.محمد راستگو بن عبدالرضا ۱۵.خضر بوالخیری بن غلوم حسین حسن ۱۶.خورشید قربان ۱۷.ابراهیم درویشیبن غلوم زائر عالی ۱۸.کرم غضبانی برای غلامعلی شیخ ۱۹.به نظر فرزند یابرادر خواهر بهادر دلواری از خویشان رییس علی دلواری ۲۰ .?

ارسال شده توسط  ali khalili.152

در ضمن مدیریت این وبلاگ هیچگونه مسئولیتی در قبال مطالب ارسالی دوستان ندارد

نظرات شما عزیزان:

علی حاج قاسم

ساعت18:16---20 مرداد 1391

خدا همشون را بیامرزه

ali khalili.152

ساعت16:30---18 مرداد 1391

جناب ف خ ادله شما اشتباهن. از نظر مسافت زمینی بصره و گناوه زیاد است اما در دریا و جریاناتش اینطور نیسن.قبل از لنج میشت أحمد لنج میش محمد خلیلی هم که از بصره میرفت که کنار روهله(نزدیک گناوه) غرق وای.البته اعضاش زنده در رفتند. در ضمن خود غرقی ها ظاهرا برای خود گناوه ای ها غریب بودن پس لنج متعلق به اینطرفا بوده که جز لنج مذکور لنجی غرق نشده بودن.

ف خ

ساعت15:32---13 مرداد 1391

خیلی علی بود. ولی ازبصره تا گناوه مایل ها راهه درضمن جریان اب هیچ وقت ازجنوب غرب به سمت شمال با زاویه 65 درجه حرکت نداره.بعدهم اون زمان بیشرازالان دندان هاشون طلا بوده پس نمیشه گفت که خودش بوده .باتشکر ازوبلاگ خوبتون

a.d

ساعت23:22---5 مرداد 1391

داستان غم انگیزی بود.
علی آقا کارت درسته کاشکی خودت هم با این همه معلومات یه وبلاگ سی خوت درست میکردی.

حسن

ساعت0:35---4 مرداد 1391

- [ایمیل]

اقای خلیلی نظرات اشخاص رو را سانسور نکن.متشکرم
پاسخ با سلام خدمت شما . ما نظر هیچکس رو سانسور نمیکنیم . فقط از ثبت بعضی از نظرات که به اشخاص توهین و بی احترامی میشه معذوریم. در ضمن شما اولین باره که با این اسم کامنت گذاشتید

ali khalili.152

ساعت21:33---28 تير 1391

درود این حادثه مربوط به شصت سال پیش است.فکرکنم سال ۱۳۳۳

ali khalili.152

ساعت17:32---28 تير 1391

چن تا کلمه سرهمم کردم
شاید ری یه چیزی بیفته.

تسبیح تی دستشن
رو به دریا نشستن
زمزمه میکند
گهی با خود میگوید
گهی با خدا
از رنج و محنت دریا
موج و رش و دلتنگی
از ملیبار و زنگبار
از مانگالور
جهاز بادی
کفلیری و سمحان و گتامی
از سرما و گرما
از دزد بصره میگوید
‏‎ ‎تا غرغر ناخدا
دمی تازه فرو میکشد
به سینه پیروکش
شاید بفروفد
غم دیرین
یا بغض گلویش
و آهی میکشد
به تکیه عصا
با تعظیم به دریا
نه از رضا
از جبر سنگین جوانی
که تا کرده پشتش
برمیخیزد
رگهای دستش نمایان
میگوید بقایی هست
دلشور فرداست
که زنده میماند یا نه
رنجور فکر کفن کن
اجل نزدیک ست. ‏‎ ‎

محمد خليلي

ساعت8:57---28 تير 1391

خدا رحمتشون كنه.غرق شدن تو دريا بدترين نوع مرگه بخدا...

علی محمدی

ساعت6:32---28 تير 1391

درود.یکی از تکان دهنده ترین اتفاقهایی که در 30 /40 سال گذشته برای دیارمان افتاد. بعد از این واقعه تلخ حتی ماهها و سالها شایعه میشد که میگویند جهاز فلان جاست و همه آنها سالم هستند هلهله و شادی در میگرفت ولی افسوس که این کارها فقط برای فرار از آن ضایعه دردناک بوده. روحشان شاد

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: